Hoe te communiceren met een dove

Gebarentalen zijn een vorm van communicatie waarbij gebruik wordt gemaakt van de handen (manueel) en de ogen (visueel).

Gebarentaal heeft 5 basisaspecten:

  1. De ruimte van het gebaar – naast en voor je lichaam.
  2. De handvorm – vlakke hand, één of twee vingers omhoog, drie of meer vingers
    gespreid, een vuist, het handalfabet,
  3. De oriëntatie van de hand – de handpalm en vingers kunnen naar voren, links,
    rechts, boven, beneden of schuin gericht zijn.
  4. De beweging – de richting van de beweging van een gebaar kan naar links, rechts,
    boven, beneden, van het lichaam af of naar het lichaam toe zijn.
  5. Het niet-handmatige deel – mimiek en lichaams- of hoofdbewegingen.

Hoe aandacht trekken en visueel contact maken

Als je met een dove persoon wilt praten, moet je eerst hun aandacht trekken.
Horende mensen kunnen praten en tegelijkertijd iets anders doen.
Maar een dove persoon moet naar je gezicht kijken.
Oogcontact is erg belangrijk voor goede communicatie.

Manieren om aandacht te trekken

De manier die je gebruikt, hangt af van waar jij en de andere persoon zich bevinden.

⇒ Zwaaien met je hand
Je kunt met je hand zwaaien om iemands aandacht te trekken.
Als je dichtbij bent, zwaai je klein.
Als je verder weg bent, zwaai je groter.

⇒ Iemand op de schouder tikken
Als je dichtbij bent, tik je iemand op de schouder.
Tik iemand nooit van achteren
De persoon kan schrikken omdat ze je niet hoort.

⇒ Licht aan- of uitdoen
Je kunt het licht aan- of uitdoen als er een grote groep mensen is.
Er zijn ook bellen die werken met lichtsignalen.

⇒ Iemand zachtjes bij de hand nemen
Als je met een doof kind loopt, kun je zachtjes zijn hand nemen.
Op dat moment hoef je ze niet op de rug te tikken.