Een probleem dat aandacht verdient
Zolang een baby gezond is en geen gehoorproblemen heeft, leert hij automatisch de taal begrijpen en spreken die hij om zich heen hoort. Na een aantal fasen van taalontwikkeling bij een baby begint, meestal tussen de leeftijd van 12 en 18 maanden, het natuurlijke proces van spraakontwikkeling. Een kind dat doof is, ontwikkelt echter niet vanzelf spraak. Hij zal speciale onderwijsbegeleiding voor dove kinderen nodig hebben.
Het wordt geschat dat 0,15 tot 0,20 procent van alle kinderen (één op de 500 tot 700) dit speciale onderwijs nodig heeft. We spreken van prelinguaal gehoorverlies wanneer het gehoorverlies aanwezig is voordat een kind zijn moedertaal heeft geleerd.
Aan de andere kant bestaat er ook postlinguaal gehoorverlies, waarbij iemand doof wordt nadat zijn spraakontwikkeling al voltooid is. Deze persoon kan blijven spreken zoals voorheen, ondanks het gehoorverlies, maar leert vaak zichzelf te begrijpen door naar de lippen van anderen te kijken (liplezen).
Andere aspecten
Er zijn verschillende manieren om gehoorverlies te classificeren, afhankelijk van bepaalde aspecten. Bijvoorbeeld:
- Het gehoorverlies kan licht, matig of ernstig zijn.
- Het kan omkeerbaar (herstelbaar) of onomkeerbaar (niet herstelbaar) zijn.
- Het kan stabiel of progressief zijn.
- Het gehoorverlies kan eenzijdig (één oor aangetast) of bilateraal (beide oren aangetast) zijn. Bilateraal gehoorverlies is veel ernstiger.
Een persoon met eenzijdig gehoorverlies hoort alles aan zijn goede oor, maar heeft moeite om de richting van geluiden te bepalen en kan niet genieten van stereofonische muziek. Hiervoor is goed gehoor aan beide oren nodig
Indeling van gehoorverlies op basis van intensiteit:
• 20 – 40 dB: ——– Licht gehoorverlies
• 40 – 60 dB: ——– Matig gehoorverlies
• 60 – 80/90 dB:—– Ernstig gehoorverlies
• 90 dB: ————– Grensgeval tussen gehoorverlies en doofheid
• 105 dB of meer:– Doofheid